Senin adın bu topraklarda
SAİD olduğundan beri;
Yediğin zehir, içtiğin kahır,
Mekânın zindan, mezarın bilinmez oldu.
Sen idam sehpalarında,
Zindan kuytularında,
işkence seanslarında,
Haykırdığından beri;
Dengbejlerin dilinde stran,
Mazlumun gönlünde hicran,
Hüseyince bir destan oldun.
Gönlündeki cenneti,
yeryüzüne yaymak,
İstediğinden beri;
Cehennemin çocukları;
Bu toprakların suyunda kan akıttı,
Mereklerin içine insan koyup yaktı,
Çoluk çocuk demeden katliam yaptı,
Camileri ahır diye kullandı.
Sen Kader defterinde Said diye
yazıldığından beri
Gah! Barla'da Sürgünde Davam diye haykıran
Nursi
Gah! Amed'te ölümüm Allah ve din için diyen Sebti
Gah! Malatyada işkence altında Allah diye haykıran Şahin
Yani Said oldun...
Baban Said, Annen Said, ismin Said, Akibetin Said olsun...
Çünkü sen bu toprakların Umudusun EY SAİD…
Murat POLAT
